۱۳۹۷ دی ۲۷, پنجشنبه

کشته و زخمی شدن پنج کولبر در مناطق مرزی استان آذربایجان غربی

یک کولبر در مناطق مرزی شهرستان خوی در پی شلیک مستقیم نیروهای مرزبانی کشته و سه کولبر دیگر در مناطق مرزی شهرستانهای سردشت، ارومیه و خوی در پی شلیک مستقیم این نیروها زخمی شدند. همچنین یک کولبر در مناطق مرزی شهرستان چالدران در پی سرمازدگی جان خود را از دست داد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، گروهی از کولبران در ترگور ارومیه هدف شلیک مستقیم نیروهای مرزبانی قرار گرفتند و در نتیجه‌ی آن، یک کولبر به نام «افشین علی‌پور» ۳۳ ساله فرزند امین از اهالی بخش نازلو از ناحیه‌ی زانو به شدت زخمی شد.
افشین علی‌پور جهت رسیدگی پزشکی به بیمارستانی در تبریز منتقل شده ‌و وضعیت جسمی‌اش وخیم گزارش شده است.
پیش از آن روز سه‌شنبه ۲۵ دی‌ماه هم در نتیجه‌ی شلیک نیروهای مرزبانی خوی، یک کولبر به نام «عبدالله یوسفی» ٣٧ ساله فرزند صبری جان خود را از دست داده و یک کولبر دیگر به نام «احسان خالدی» ٢٣ ساله فرزند حسین به شدت زخمی شده بود.
این افراد در میان گروهی از کولبران از اهالی روستای «رازی» از توابع بخش قطور شهرستان خوی هدف شلیک مستقیم مرزبانی قرار گرفته‌ بودند.
همزمان از سردشت گزارش شده است که یک کولبر به نام «ناصر عمری» ۲۹ ساله فرزند رحیم در نتیجه‌ی شلیک همین نیروها از ناحیه‌ی پشت مورد اصابت گلوله قرار گرفته و به شدت زخمی شده است.
در تمامی این موارد، گشودن آتش بر روی کولبران به ظن حمل کالای قاچاق، بدون اخطار قبلی و از فاصله‌ی نزدیک صورت گرفته است.
از سوی دیگر روز دوشنبه ۲۴ دی‌ماه، یک کولبر جوان به نام «امیر طاهری» ۲۰ ساله فرزند جمال از اهالی روستای گرگره از توابع شهرستان چالدران در حین کولبری، بر اثر سرمازدگی جان خود را از دست داد.
کولبری، شغلی کاذب و مشقت‌بار است که مردم مناطق مرزی در پی فقدان فرصت‌های شغلی به آن روی می‌آورند و سالانه ده‌ها تن در مواجهه با خطرات طبیعی و یا در پی شلیک نیروهای مرزبانی کشته و‌ یا زخمی می‌شوند.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، به تازگی با انتشار یک گزارش مشترک به بررسی عملکرد نیروهای نظامی و تلفات وارده به شهروندان به خصوص در نقاط مرزی کشور در محدوده زمانی سال ۲۰۱۸ پرداخته است.
بر اساس این گزارش به غیر خسارت های مادی، قتل حیوانات بارکش و حوادث روی داده از جمله سرمازدگی و بهمن، قتل ۴۸ کولبر (باربر مرزی) و زخمی شدن ۱۰۴ تن آنان توسط نیروهای مرزبانی و انتظامی در محدوده غرب و شمال غربی کشور مستند شده است.
بر اساس این آمار، در کنار افرادی که هویت آنان به عنوان کولبر روشن شده، ۳۰۰ شهروند در ۱۱ استان کشور به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به واسطه عمل قوای نظامی دچار حادثه شدند.

متن کامل این گزارش در رابطه با نقض قوانین به کارگیری سلاح و عملکرد قوای نظامی (ویژه سال ۲۰۱۸ میلادی) را مطالعه کنید.

انتقال دو شهروند بازداشتی از اداره اطلاعات سنندج به زندان مریوان



دو شهروند اهل مریوان که پیشتر توسط نیروهای اداره اطلاعات سنندج بازداشت شده بودند، با پایان مراحل بازجویی به زندان مریوان منتقل شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل ار مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، روز چهارشنبه ۲۶ دی‌ماه ۱۳۹۷، دو‌ شهروند بازداشت‌شده از اهالی روستای “نی” مریوان به نام‌های “حمید پروازە” ۲۸ ساله فرزند محمد و “محمد پروازه” ۲۱ ساله فرزند حسین با پایان مراحل بازجویی از بازداشتگاه اداره‌ی اطلاعات سنندج به زندان مریوان منتقل شدند.
بر اساس این گزارش حمید پروازه روز پنجشنبه ۲۶ مهرماه و محمد پروازه روز جمعه ۲۷ مهرماه به اتهام “همکاری با یکی از احزاب کرد مخالف نظام” توسط نیروهای اداره اطلاعات سنندج بازداشت شده بودند.
در این گزارش آمده است که بازداشت این افراد بدون ارائه‌ی برگه‌ی قضایی صورت گرفته و ایشان تا هنگام انتقال به زندان، نتوانسته بودند با خانواده‌های خود ارتباط برقرار کنند. آنها همچنین طی مراحل بازجویی به وکیل دسترسی نداشته‌اند.
تاکنون از مصادیق مربوط به اتهام مطروحه علیه این شهروندان اطلاع دقیقی به دست نیامده است.
لازم به ذکر است که به غیر از این افراد، یک شهروند دیگر از اهالی روستای “نی” نیز به نام “سلمان افرا” ۲۲ ساله فرزند رحمت همچنان در بازداشتگاه اطلاعات سنندج تحت بازجویی است. سلمان افرا روز ۲۷ آبان با اتهام مشابهی بازداشت شده‌ بود.

۱۳۹۷ دی ۱۳, پنجشنبه

نرگس محمدی و نازنین زاغری اعتصاب غذا می‌کنند

نازنین زاغری و نرگس محمدی، دو زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین، با صدور اطلاعیه ای اعلام کردند که در اعتراض به چگونگی نحوه رسیدگی به وضعیت درمانی شان در مرحله اول به مدت سه روز اعتصاب غذا می کنند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از کانون مدافعان حقوق بشر، نازنین زاغری و نرگس محمدی طی نامه‌ای اعلام کردند که از روز ۲۴ دی‌ماه تا ۲۶ دی‌ماه به مدت سه روز دست به اعتصاب غذا خواهند زد.

متن کامل این اطلاعیه در ادامه می‌آید:

“برخورداری از حق دسترسی به پزشک معالج و دارو و درمان از جمله حقوق مندرج و بدیهی در اعلامیه‌ها و آیین‌نامه‌های بین‌المللی و داخلی است که متاسفانه مدتهاست علی رغم در خواست‌های مکرر و مراجعات ما به مسئولان مربوطه، از آن محروم شده‌ایم.
آخرین مورد آن مراجعه چند ماه پیش ما به بهداری زندان اوین و معاینه توسط پزشک متخصص زندان به عنوان پزشک معتمد سازمان زندان‌ها بوده که ایشان طی دستور و گزارش کتبی، خواهان مراجعه اورژانسی ما به مراکز تحت درمان‌مان شده‌اند. اما مسئولان به دلایل نامعلوم مانع آن شده‌اند.
این در حالی است که پیشتر اعزام‌های پزشکی ما به این مراکز طی دوران حبس انجام می‌شده است. متاسفانه نه تنها اعزام‌های پزشکی و رسیدگی‌های اورژانسی انجام نمی‌شود، بلکه پیگیری‌های مستمر ما از داخل زندان، حتی امکان ملاقات با دادیار محترم ویژه زندانیان و پیگیری‌های لاینقطع وکلای ما خارج زندان به سرانجامی نرسیده و این امر به شدت مورد اعتراض، نگرانی و تردیدهای جدی ماست.
جای طرح این سوال جدی وجود دارد که دارویی که تحت مراقبت پزشکان معالج تا مدت‌ها پیش برای معالجه بیمار استفاده می‌شده و اکنون به دلیل عدم اعزام و تداوم آن، ناگهان قطع شده، تهدیدی جدی برای سلامت و حتی بقای ما نیست؟ چنین شیوه‌ای آیا مطابق قوانین و رفتار انسانی است؟
لذا در اعتراض به این شیوه غیرقانونی، غیرانسانی و غیرشرعی و برای اعلام خطر و نگرانی سلامت و جان‌مان علی رغم استفاده از داروهای روزانه از ۲۴ دی‌ماه ۱۳۹۷ لغایت ۲۶ دی‌ماه ۱۳۹۷ به مدت سه روز دست به اعتصاب غذا می‌زنیم و درخواست رسیدگی فوری داریم. اعلام می‌داریم در صورت عدم رسیدگی مسئولان و به خطر افتادن بیش از پیش سلامت‌مان دست به اعتراض‌های بعدی خواهیم زد که تبعات آن متوجه مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
نازنین زاغری، نرگس محمدی/ زندان اوین/ ۹ دی‌ماه ۱۳۹۷″.

بازداشت احمد تقوی، فعال صنفی معلمان اهل ابهر


 احمد تقوی، فعال صنفی ۶۵ ساله و معلم بازنشسته اهل شهر ابهر واقع در استان زنجان، در تاریخ ۳ دیماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است. گفته می‌شود این اقدام در پی سخنرانی وی در تجمع اعتراضی بازنشستگان ابهر صورت گرفته است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، احمد تقوی، فعال صنفی و معلم بازنشسته در تاریخ ۳ دی‌ماه ۹۷، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است.

یک منبع نزدیک به خانواده آقای تقوی در گفتگو با گزارشگر هرانا گفت: “آقای تقوی در ساعت یازده صبح روز پنج‌شنبه ۳ دی‌ماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده است. وی دو روز اول بازداشت با خانواده خود تماس کوتاهی داشته و بعد از آن اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست”.

هرچند از دلایل بازداشت آقای تقوی تا لحظه تنظیم این گزارش اطلاع دقیقی در دست نیست با این حال احتمال میرود بازداشت وی در ارتباط با سخنرانی ایشان در تجمعات اعتراضی معلمان شهر ابهر در تاریخ ۲۹ آذرماه باشد.

منبع نزدیک به تقوی افزود: “آقای تقوی در سخنرانی انتقادی خود در روز ۲۹ آذرماه در این تجمعات ضمن اشاره به وضعیت تورم و فقر در جامعه و وضعیت معیشتی فرهنگیان و بازنشستگان، از بازداشت و برخورد نیروهای امنیتی با منتقدان گلایه کرده و در آخر گفته بود «من هر روز از این پیاده رو رد شده و به مادرخوانده پیرم سر می‌زنم اگر دو روز از من خبری نشد بدانید تقوی کجاست»”.

لازم به ذکر است روز پنج شنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۷، جمعی از بازنشستگان ابهر، در مقابل فرمانداری این شهر اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کرده بودند. خواسته اصلی آنها بهبود وضعیت معیشتی بوده است.
طی سال جاری فشار بر فعالین صنفی معلمان و فرهنگیان کشور افزایش یافته است. در ماه‌های اخیر تعداد زیادی از معلمان و فعالین صنفی معلمان احضار، بازداشت و برخی نیز به حبس محکوم شده‌اند. تجمعات اعتراضی معلمان نیز که در شهرهای مختلف کشور صورت می‌گیرد غالبا با تهدید، احضار و بازداشت توسط نهادهای امنیتی همراه بوده است.
در تاریخ ۶ دی‌ماه نیز جمعی از فرهنگیان شاغل و بازنشسته در اصفهان، در اعتراض به مشکلات معیشتی، گرانی و پایین بودن حقوق اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند. این تجمع که در مقابل اداره کل آموزش و پرورش این استان و با حضور گسترده ماموران نظامی و امنیتی همراه بود، به بازداشت شماری از معترضان انجامید. ماموران با شلیک گاز اشک آور تلاش کردند تا معترضان را متفرق کنند.
همچنین در جریان تحصن سراسری آبان ماه معلمان که به دعوت شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان صورت گرفته بود، تعدادی از معلمان بازداشت و نهایتا در تاریخ‌های مختلف با قرار وثیقه آزاد شدند.
هرانا پیشتر در گزارشی همزمان با آغاز سال تحصیلی به بررسی وضعیت معلمان زندانی پرداخته بود.

گزارش مشترک چهار نهاد مدافع حقوق بشر؛ ۳۰۰ کشته و زخمی / گزارش یکساله عملکرد قوای نظامی در مناطق مرزی

 مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مرکر دموکراسی و حقوق بشر کردستان، کمپین فعالین بلوچ و سازمان فعالان حقوق بشر ترکمن صحرا بعنوان چهار نهاد مدافع حقوق بشر در گزارش مشترک پیش رو به بررسی عملکرد یکساله نیروهای نظامی و تلفات وارده به شهروندان به خصوص در نقاط مرزی کشور پرداخته اند. بر اساس این گزارش دست کم ۳۰۰ شهروند در ۱۱ استان کشور بصورت مستقیم یا غیرمستقیم بواسطه عمل قوای نظامی دچار حادثه شدند. عمده این حادثه دیدگان و جان باختگان از کولبرهای مناطق غربی کشور و گازوئیل کش های منطقه بلوچستان در جنوب شرقی کشور و همینطور قربانیان مین بوده اند.

متن کامل گزارش چهار نهاد مدافع حقوق بشر در رابطه با نقض قوانین به کارگیری سلاح و عملکرد قوای نظامی (ویژه سال ۲۰۱۸ میلادی) را در بصورت کامل در ادامه بخوانید:

در سایه تبعیض سیستماتیک در مناطق مرزی و همینطور ضعف و دیده بانی جامعه مدنی شکل منظمی از نقض حقوق بشر در این جغرافیا خودنمایی می کند که عمدتا در ارتباط با عملکرد قوای نظامی و بخصوص نقض قوانین به کارگیری سلاح تعریف می شود.
بصورت ساده مناطق کردنشین غرب کشور و مناطق بلوچ نشین جنوب شرقی کشور شاهد وقوع پرتعدادی از این نوع عملکرد قوای نظامی کشور هستند.
فایل پی دی اف گزارش را دانلود
در کردستان پدیده ای زاییده عدم توسعه یافتگی اقتصادی تحت عنوان کولبری (کارگر یا باربر مرزی) شکل گرفته است و در منطقه جنوب سیستان و بلوچستان درست به همین دلیل پدیده گازوئیل کشی را شاهد هستیم. در منطقه نخست بیشترین تلفات شهروندان به دست نیروهای نظامی در موضوع کولبران دیده میشود و در منطقه دوم بیشتر تیراندازی های بی ضابطه به هر کس که ظن حمل کالا یا سوخت قاچاق به او می رود صورت گرفته است.
گزارش پیش رو به موضوع نقض قوانین به کارگیری سلاح بصورت مستقیم و غیرمستقیم توسط قوای نظامی کشور می پردازد. نقطه مشترک این گزارش عدم پیگیرد عاملان و آمران آنها است. مسئله ای که بی شک به تداوم این روند کمک می کند. این گزارش همچنین به بررسی سایر گزارشات از جمله قربانیان مین و انفجار مهمات جنگی که آن هم در حوزه فعالیت نیروهای نظامی دسته بندی می شود می پردازد.
مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مرکر دموکراسی و حقوق بشر کردستان، کمپین فعالین بلوچ و سازمان فعالان حقوق بشر ترکمن صحرا چهار نهاد مدافع حقوق بشر، اطلاعات مورد استفاده این گزارش را حسب حوزه کاری خود گردآوری و به هدف تشکیل یک تصویر واحد از وضعیت مرگ و قتل شهروندان غیرنظامی در ایران در این گزارش مشترک جمع بندی آماری کرده اند.

بنا بر گزارشات پیش رو طی سال ۲۰۱۸ (۱ ژانویه ۲۰۱۸ تا ۲۰ دسامبر ۲۰۱۸) حداقل ۱۴۲ گزارش در این حوزه منتشر شده است، بر اساس این گزارشات دست کم ۳۰۰ شهروند بر اساس عملکرد مستقیم یا غیرمستقیم قوای نظامی کشور دچار سانحه شدند. این تعداد فارغ از شهروندانی است که در پی حضور در اعتراضات در مواجه با نیروهای نظامی قرار گرفتند یا اساسا تعقیب قضایی در مورد آنها وجود داشته است.

هر چند مجموع گزارشات فوق حاصل گردآوری اطلاعات از ۱۱ استان کشور است با اینحال عمده وقایع در مناطق کردنشین آذربایجان غربی، بلوچستان (مناطق جنوبی استان سیستان و بلوچستان) و استان کردستان رخ داده است.

بر اساس گزارشات گردآوری شده، در طی یکسال میلادی گذشته دست کم ۷ کولبر بر اثر سرمازدگی و بهمن، ۵ تن بر اثر سقوط از ارتفاع، ۱ تن بر اثر ایست قلبی ناشی از شرایط کار جان باختند، حداقل ۱۰۰ راس اسب یا حیوان بارکش کولبران نیز توسط نیروهای مرزبانی کشته شد.

در همین دوره ۱ تن بر اثر انفجار مهمات باقی مانده از جنگ کشته و ۴ تن به همین دلیل زخمی شدند، ۲ تن بر اثر پرتاب سنگ توسط نیروی انتظامی که موجب واژگون شدن خودرو شد جان باختند، ۱ تن تعمدا توسط خودروی نیروی انتظامی زیر گرفته شد، ۱ چوپان نیز توسط نیروهای مرزی زخمی شد.

در همین دوره ۴۴ تن بواسطه انفجار مین زخمی شدند، ۱۳ تن بر اثر انفجار مین جان خود را از دست دادند. ۴۸ کولبر به دلیل عملکرد نیروهای نظامی و عمدتا بر اثر تیراندازی کشته شدند و ۱۰۴ کولبر نیز به همین شیوه زخمی شدند. ۳۷ شهروند غیر کولبر در استانهای مرزی به دلیل نقض قانون به کارگیری سلاح توسط نیروهای نظامی کشته شدند و ۳۲ تن نیز به همین شیوه زخمی شدند.

برای درک بهتر نقشه پراکندگی گزارشگری به تصویر ذیل بنگرید


سهم استانهای مختلف تشکیل دهنده این گزارش را بر اساس تعداد گزارشات مخابره شده از منطقه از مجموع حوادث روی داده به شرح نمودار دایره ای ذیل بر اساس درصد مشاهده نمایید.


مناطقی که در ۱۱ استان مورد اشاره محل وقوع حوادث بوده اند بر اساس تعدد تکرار به شرح نمودار ذیل درصد بندی می شوند

در موارد متعددی که برخلاف انفجار مین، حوادث، یا انفجار مهمات جنگی قدیمی عاملیت یا آمریت نیروی نظامی مشخص بود مسئولیت حداقل ۶۱ درصد از تلفات وارده به شهروندان مناطق مرزی به شرح پیش رو مستند شده است:

علیرغم دشواری های فراوان و مخاطرات پیش روی سازمانهای غیردولتی برای گزارشگری از مناطق پرخطر مرزی، ۸۵ درصد گزارشات مورد استناد این گزارش توسط رسانه های مستقل و گروههای مدافع حقوق بشرگردآوری شده است. رسانه ها یا نهادهای دولتی تنها ۱۵ درصد از این گزارشات را منتشر کرده اند.

هرچند گزارش فوق به صورت برجسته حاصل تلاش گسترده مدافعان جسور حقـوق بشـر در ایران اسـت که در راه تحقـق بـاورهای انسـان دوستانه خود متحمل هزینه می‌شوند، با این حال به دلایل روشنی منجمله عدم اجازه فعالیت به سـازمان‌های حقـوق بشـری توسـط دولت ایران و نیز ممانعت حکومت از گردش آزاد اطلاعات بدیهی ست علیرغم دقت بالا از سویی عاری از خطا نباشـد و از سـوی دیگر بـه تنهایی بازتاب دهنده وضعیت کامل تلفات شهروندان بواسطه عملکرد قوای نظامی در سایه عدم مجازات خاطیان محسـوب نشـود، بـا این حـال گزارش پیش رو را بـه همت ۴ نهاد مدافع حقوق بشر به جرات بـاید یکی از دقـیق‌ترین، جامع‌ترین و مستند‌ترین گزارشات نقض حقوق بشر در ایران در نوع خود دانست که امید است دستمایه فعالیت بهتر سازمان‌ها و مدافعان حقـوق بشـر از طریق درک بهتر وضعیت حقوق بشر در ایران، چالش‌ها و فرصت‌های پیش روی آن قرار بگیرد.

فایل پی دی اف گزارش را دانلود کنید


گزارش مشترک چهار نهاد مدافع حقوق بشر – نسخه اول منتشره در ۳ ژانویه ۲۰۱۹:
🔴 مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران 🔴 کمپین فعالین بلوچ
🔴 مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان 🔴 سازمان فعالان حقوق بشر ترکمن صحرا

۱۳۹۷ شهریور ۲۴, شنبه

نامه سرگشاده پیام شکیبا در واکنش به اعدام سه زندانی سیاسی؛ بیچاره شب‌پرستانی که از پیکرهای بی جان آن‌ها نیز می‌ترسند

پیام شکیبا زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج در واکنش به اعدام “رامین حسین پناهی”، “لقمان مرادی” و “زانیار مرادی” که روز شنبه ۱۷ شهریورماه در یک روند پرابهام حقوقی و علیرغم اعتراضات بن‌الملی در محل نامعلومی در استان تهران اجرا شد، در باب اجرای حکم همبندانش نامه‌ای سرگشاده نوشته. او در قسمتی از این نامه می گوید “در خودم فرو رفتم، یعنی دیگر صدای خنده‌های زانیار را نمی‌شنوم؟! مگر می‌شود که دیگر سر به سر لقمان نگذارم؟! مگر می‌شود اتاق زانیار و لقمان را خالی ببینم و… بی اختیار به سمت اتاق زانیار رفتم. بر روی صندلی وی نشستم. لباس‌هایش را بو می‌کردم و وسایلش را نگاه می‌کردم. قامت رعنا و خنده‌هایش جلوی چشمانم بود و در دل فریاد می‌زدم زانیار، لقمان کجا رفتید؟ چرا ما را تنها گذاشتید؟حالا ما بدون شما چکار کنیم؟… هنگامی که نگاه خیره‌ام به سه تار دست ساز زانیار که از چوب جعبه‌های میوه ساخته بود افتاد بغضم ترکید و زار زار گریه کردم.”.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز شنبه ۱۷ شهریورماه ۱۳۹۷، حکم اعدام “زانیار مرادی“، “لقمان مرادی” و “رامین حسین پناهی” سه زندانی سیاسی به اجرا در آمد و واکنش‌های زیادی را نیز به همراه داشت.
پیام شکیبا، زندانی سیاسی و همبند لقمان مرادی و زانیار مرادی در زندان رجایی شهر کرج نیز در واکنش به اعدام این زندانیان نامه‌ای سرگشاده نوشته و از درد و رنج نبود ایشان گفته است.

متن کامل نامه این زندانی که جهت نشر در اختیار هرانا قرار گرفته است را عینا در ادامه می‌خوانید؛

“وقتی بهت‌زده زیرنویس شبکه خبر جنایت و شقاوت رژیم مبنی بر به دار کشیدن برادرانم را خواندم باورم نمی‌شد، مدام با خودم کلنجار می‌رفتم که دروغ است، امکان ندارد. آن‌ها پرونده‌هایشان به دلیل نبود ادله و اسناد کافی و وارد شدن ایرادات متعدد حقوقی نقص خورده و منتظر محاکمه مجدد هستند، مگر می‌شود بعد از ۱۰ سال بلاتکلیفی بدون حکم قطعی اعدام شوند!!!
گیج بودم، در خودم فرو رفتم، یعنی دیگر صدای خنده‌های زانیار را نمی‌شنوم؟! مگر می‌شود که دیگر سر به سر لقمان نگذارم؟! مگر می‌شود اتاق زانیار و لقمان را خالی ببینم و… بی اختیار به سمت اتاق زانیار رفتم. بر روی صندلی وی نشستم. لباس‌هایش را بو می‌کردم و وسایلش را نگاه می‌کردم. قامت رعنا و خنده‌هایش جلوی چشمانم بود و در دل فریاد می‌زدم زانیار، لقمان کجا رفتید؟ چرا ما را تنها گذاشتید؟حالا ما بدون شما چکار کنیم؟… هنگامی که نگاه خیره‌ام به سه تار دست ساز زانیار که از چوب جعبه‌های میوه ساخته بود افتاد بغضم ترکید و زار زار گریه کردم.
تمامی وجود لقمان و زانیار عشق به زندگی، آزادی و برابری بود. تمام وجودشان شهامت و گذشت و صفا بود. بارها و بارها نیمه شب‌ها هنگامی که بی‌خوابی به سرم می‌زد هم‌صحبت و هم‌سفره‌ی آن‌ها بودم و پای درد و دل‌های آن‌ها می‌نشستم.
از شکنجه‌ها، تهدیدها و بلایایی که وزارت بدنام اطلاعات به سرشان آورده بود می‌گفتند؛ و از خاطراتشان در مریوان و ماهیگیری در دریاچه زریوار… همیشه وقتی به چشمان آن‌ها نگاه می‌کردم در درونم احساس شرم و خجالت داشتم آن‌ها ۱۰ سال بود که برای بوسه زدن به طناب دار ثانیه به ثانیه در انتظار بودند و هیچ‌گاه حکم اعدام نتوانسته بود که آن‌ها را مرعوب و متزلزل کند و در عزم و مقاومتشان خللی وارد کند.
هر هفته چهارشنبه‌ها هنگام ملاقات هفتگی از خودم خجالت می‌کشیدم، چون که زانیار قریب ۱۰ سال بود که نتوانسته بود پدر، مادر و خواهر کوچکترش را که اندازه تمام دنیا دوستش می‌داشت را ببیند و در آغوش کشد. چرا که پدر وی واداده نبود و سابقه مبارزاتی‌اش در گذشته را امروز پله‌ای برای غارت مردم و توجیه جنایات رژیم اعدام آخوندی نکرده بود و فاشیسم دینی نتوانسته بود که روح انسانی‌اش را بکشد و بخرد تا همچون بریده‌ها، استمرار طلبان و روشنفکران بی‌خاصیت امروزین سرزمینمان معامله با خون کند.
زانیار شهید و لقمان شهید همچون فرمانده اقبال شهید مبارزه و انقلابی و عاشق بودند. خوشا به آنانکه به عهد خود با خلق در زنجیر و زحمتکشان و ستمدیدگان تا به آخر ماندند و سرودخوان و غزل‌خوان بر چوبه‌های دار رقص عاشقی کردند.
آنان مصمم بودند که طور دیگری زندگی کنند. و نه تنها نحوه زندگی آن‌ها می‌تواند الگوی کم‌نظیری برای نوجوانان و جوانان شوریده بر پلشتی‌ها و همه باندهای جنایتکار فاشیسم دینی باشد بلکه مرگ و شهادت آن‌ها جهانی را تحت تاثیر قرار داد.
بیچاره شب‌پرستانی که از پیکرهای بی جان آن‌ها نیز می‌ترسد و پیکرهای پاک زانیار و لقمان و رامین را در محلی نامعلوم به خاک سپرده‌اند و می‌توان تمام اقتدار پوشالیشان را در این صحنه دید؛ غافل از آنکه یاد و مزار آنان به وسعت خاک ایران و در دل تمام آزادگان جهان است.
بیچاره شب پرستانی که گمان می‌کنند با جنایت و پرپر کردن جوان‌های دلیر این خلق ستمدیده می‌توانند چند صباحی بر عمر ننگین خود اضافه کنند دریغ از آنکه مسیر تکاملی مبارزات خلق ایران آینده محتومی را برای آن‌ها و ملت ایران رقم خواهد زد.
برادران شهیدم لقمان، زانیار و رامین، قسم به تمامی اعتقادات و آرزوهای انسانی و پاکتان و قسم به تمامی ناله‌ها و شیون‌های مادرانتان که راهتان را ادامه می‌دهیم و تا تحقق آزادی و برابری و حقوق بشر از پای نخواهیم نشست.
۲۱ شهریور ۱۳۹۷ / زندان گوهردشت کرج / زندانی سیاسی و همبند شهیدان، پیام شکیبا”
در رابطه با نویسنده این نامه گفتنی است، پیام شکیبا زندانی سیاسی از بهمن ماه سال ۹۶ در زندان به سر می‌برد. وی که اکنون در زندان رجایی شهر کرج است در آذرماه سال ۹۶ توسط قاضی احمدزاده به اتهاماتی از جمله ” اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام ” به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. حکمی که نهایتا در دادگاه تجدیدنظر نیز عینا تایید شد.
آقای شکیبا عضو اسبق انجمن اسلامی دانشگاه زنجان و دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی است.

هرمان وطمانی، روزنامه‌نگار مهابادی بازجویی شد

هرمان وطمانی روزنامه‌نگار مهابادی پس از احضار و بازجویی توسط پلیس فتا، با تودیع قرار به صورت موقت آزاد شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از مرکز دموکراسی و حقوق بشر کردستان، روز شنبە ٢۴ شهریور ۱۳۹۷، «هرمان وطمانی» نویسنده و روزنامه‌نگار مهابادی توسط پلیس فتا در این شهر احضار و پس از بازجویی، با تودیع قرار جواز کسب به صورت موقت آزاد شد.
هرمان وطمانی سردبیر و صاحب امتیاز آژانس تحلیلی و خبری «هاژە» است که از سوی پلیس فتا به «تشویش اذهان عمومی» متهم شده است.
هنوز اطلاعی در رابطه با مصادیق مربوط به اتهامات مطروحه علیه وی به دست نیامده است.
تیرماه سال گذشته نیز یک نویسنده‌ی دیگر مهابادی به نام «صلاح‌الدین خدیو» پس از هفت روز بازداشت با سپردن وثیقه‌ی ۳۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
آقای خدیو به علت انتشار مطالبی انتقادی از دولت و مسئولین استانی، با اتهامات مشابهی روبرو شده بود.
شهرستان مهاباد یکی از شهرهای کردنشین استان آذربایجان غربی در ایران است.