کلمه – گروه اجتماعی: صادق زیباکلام در نامه‌ای سرگشاده خطاب به محمدباقر قالیباف شهردار تهران درباره ی چاپ پوستر علیه سفر فابیوس به تهران با بیان اینکه “جنابعالی مصمم هستید تا برای چندمین باربخت و اقبال خودتان را برای احراز کرسی ریاست جمهوری بیازمایید” اعتراض کرده که “۱۳ میلیون مردم تهران کی به جنابعالی وکالت دادند که اختیار دارید تا بودجه شهرشان را خرج تبلیغات سیاسی معطوف به انتخابات برای خودتان نمایید؟”
این استاد دانشگاه در نامه ی خود که خبرآن لاین آن را منتشر کرده با اشاره به اینکه قالیباف نیز چون بسیاری دیگر از تندروها خبر از واقعیت ماجرای خون های آلوده ندارد، توضیح داده که “خون های آلوده نه تعمدا به ایران ارسال شده بود و نه ایران تنها کشوری بودکه فرانسه به آن فراورده‌های خونی صادر کرده بود. به یک دوجین کشور دیگر هم آن خون‌ها صادر شده بود. در محاکمه‌ایی هم که همان وقت صورت گرفت شخص آقای فابیوس که در آن مقطع نخست‌وزیر می بودند تبرئه شده اما وزیر بهداشت فرانسه و شمار دیگری از مقامات آن کشور محکومیت یافتند.”
همزمان با ورود لوران فابیوس، وزیر خارجه فرانسه به ایران، شهر تهران شاهد بنرهایی با رویکرد خونخواهی از این میهمان رسمی نظام بود؛ بنرهایی که ممهور به آرم سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران بود. شهرداری تهران پیش از این هم در مقطع توافق ژنو بنرهایی توهین آمیز با عنوان «صداقت آمریکایی» را در پایتخت ایران نصب کرده و از این طریق نارضایتی خود را از روند مذاکرات اعلام کرد.
اما این بار سازمان تحت تصدی شهرداری پا را فراتر از نصب بنر گذاشته و قصد برگزاری مراسمی در زمان حضور فابیوس در تهران داشت. شهرداری تهران می‌خواست یک مراسم با عنوان فرش قرمز در یکی از فرهنگسراهای تهران برای بازخوانی پرونده خون‌های آلوده به همراه نمایش فیلمی با عنوان «چند قطره خون» برگزار کند؛ مراسمی که البته لغو شد.
متن این نامه در ادامه می آید:
بسمه تعالی
جناب آقای دکتر محمدباقر قالیباف
شهردار معظم پایتخت دامت توفیقاته
جناب آقای دکتر محمدباقر قالیباف
شهردار معظم پایتخت دامت توفیقاته
با سلام و تحیات، همزمان با سفر وزیرخارجه فرانسه به کشورمان، شهرداری تهران اقدام به چاپ پوستر اعتراضی به این سفر نمود. پوستر نشان می داد که قرمزی “فرش قرمز”ی که زیر پای آقای لوران فابیوس گسترده شده آغشته به خون قربانیان واردات خون‌های آلوده از آنکشور می باشد. البته اعتراض دیگر آنست که چرا فرانسه در جریان مذاکرات هسته ایی مواضع سخت گیرانه ایی علیه ایران اتخاذ می نماید.
جناب آقای قالیباف، نمی دانم موضع گیری‌های شهرداری در قبال سیاست خارجی چقدر در حوزه وظایف شهرداری قرار می گیرد و آیا شهرداری‌های کشورهای دیگر هم همچون بلدیه تهران خود را موظف می‌دانند تا در خصوص سیاست خارجی کشورهای‌شان هم موضع‌گیری نمایند. آنچه مطمئن‌تر هستم آنست که بعید بنظرم میرسد جنابعالی و سایر معترضین به داستان خون‌های آلوده خیلی علم و اطلاعی از کم وکیف آن داستان داشته باشید. برخلاف پوستر شما، و بر خلاف هو و جنجال هایی که رسانه های اصولگرایان براه انداختند، خون های آلوده نه تعمدا به ایران ارسال شده بود و نه ایران تنها کشوری بودکه فرانسه به آن فراورده‌های خونی صادر کرده بود. به یک دوجین کشور دیگر هم آن خون‌ها صادر شده بود از جمله به آلمان، آرژانتین، عربستان و… ضمن آنکه صدها نفر در خود فرانسه هم بواسطه مصرف آن محصولات جان باختند. در محاکمه‌ایی هم که همان وقت صورت گرفت شخص آقای فابیوس که در آن مقطع نخست‌وزیر می بودند تبرئه شده اما وزیر بهداشت فرانسه و شمار دیگری از مقامات آن کشور محکومیت یافتند.
در خصوص نقش فرانسه هم در مذاکرات هسته ایی، اگر چه برای ما دشوار می بود اما فراموش نکنیم که فرانسه هم همانند هر کشور دیگری علی القاعده می‌بایستی مصالح و منافع ملی خودش را در نظرمی گرفت نه اینکه چگونه موضع‌گیری کند که بمذاق ما ایرانیان خوش آید. جناب آقای دکتر قالیباف، این البته نه اولین بار است که جنابعالی شهرداری را وارد سیاست خارجی می کنید و نه آخرین بار خواهد بود.
نصب بیلبوردهای توهین‌آمیز به رئیس‌جمهور آمریکا از اقدامات دیگر جنابعالی بوده. نمی‌دانم آیا ۱۳ میلیون مردم تهران کی به جنابعالی وکالت دادند که اختیار دارید تا بودجه شهرشان را خرج تبلیغات سیاسی معطوف به انتخابات برای خودتان نمایید؟ آیا درست است که برای جلب رضایت جریان تندرو از بودجه شهرداری هزینه نمایید؟ بنظر میرسد جنابعالی مصمم هستید تا برای چندمین باربخت و اقبال خودتان را برای احراز کرسی ریاست جمهوری بیازمایید. همه این بیلبورد بازی‌ها بعلاوه تلاش و تقلاهای دیگرتان از جمله انتقاد تند از تیم مذاکره کننده هسته‌ایی در بحبوحه مذاکرات، موضع‌گیری‌های بی‌وقفه علیه اصلاح طلبان، توهین به “فتنه‌گران” حمله و انتقادهای مداوم از دولت آقای روحانی جملگی در جهت برآوردن آن آرزوی دیرینه‌تان می‌باشند. اما همانطور که در جریان کارناوال تفکیک‌جنسیتی که در شهرداری به راه انداخته بودید عارض شدم، صد از این مجلس‌آرایی‌ها را هم که بنمایید، اصولگرایان در تجزیه و تحلیل نهایی شما را نامزد اصلی خودشان نخواهند کرد. سه بار این تجربه تلخ را آزموده‌اید اما همچنان امیدوار هستید. نمی‌دانم خادمین و مشاورین سیاسی‌تان چه مشورت‌هایی به خاکپای ساحت معظم اقدس جم جاه معدلت آثارتان معروض می دارند. اما از این دعاگو بشنوید که حکم “از این طرف رانده و از آن طرف مانده” را پیدا کرده‌اید. اشکال کار اینجاست که اصولگرایان می‌بینند چگونه برای جلب رضایت آنان حاضر می‌شوید تا اصلاح‌طلبان را لگد‌مال نمایید. چه تضمینی هست که فردا برای جلب رضایت یک گروه دیگر به آنان پشت نکنید؟
ممکن هم هست که بفرمایید بنده خبث طینت دارم و زمانی که اقدام به برافراشتن بیرق و بیلبورد آمریکا و اروپاستیزی می‌نمایید تنها فکری که از مخیله مبارک عبور نمی‌کند انتخابات ریاست جمهوری و جلب رضایت اصولگرایان است که بنده از شما واقعا پوزش می‌طلبم. در عین حال ناچارم عرض نمایم که صد البته این جزء حقوق خدادادی حضرتعالی است که همه خیابانها و کوچه پس کوچه های پایتخت را غرق بیلبوردهای ضد آمریکایی بنمایید. منتهی آیا مطمئن هستید که اهالی پایتخت رضایت دارند که عوارض نوسازی و سایر وجوهاتی که به بلدیه می‌پردازند بجای نظافت شهرشان و گسترش فضای سبز آن صرف مبارزه با آمریکا بشود؟ چرا برای یکبار هم که شده نظر موکلینتان را جویا نمی‌شوید؟
ایام بکام باد
صادق زیباکلام
نهم مردادماه یکهزاروسیصدونودوچهار
صادق زیباکلام
نهم مردادماه یکهزاروسیصدونودوچهار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر