۲۷ درصد زنان تهرانی، قربانی خشونت شده‌اند

رئیس مرکز توسعه، پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور با اشاره به نتایج پژوهشی که به تازگی در تهران توسط اساتید دانشگاه علوم بهزیستی و توان‌بخشی انجام شده و در آن ۱۰۰۰ زن از مناطق ۲۲ گانه شهر تهران به شکل تصادفی مطالعه شده بودند، اظهار کرد: ۲۷ درصد از زنان تهرانی ۱۹ تا ۴۹ ساله در این پژوهش اظهار کرده بودند که در یک سال اخیر مورد خشونت همسرانشان قرار گرفته‌اند.

به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از ایسنا، فرید براتی سده، رئیس مرکز توسعه، پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور، با اشاره به اینکه براساس همین پژوهش خشونت جسمی سبک در زنان نزدیک به ۴٫۲ درصد به شکل زیاد و خیلی زیاد برآورد شده است، گفت: میزان خشونت جسمی شدید که منجر به ضرب‌وجرح در زنان شده ۱٫۴ درصد بوده است. همچین ۹ درصد از زنان خشونت عاطفی را به شکل خیلی زیاد و زیاد تجربه کرده‌اند.

وی در ادامه بابیان اینکه خشونت کلامی، رقمی نزدیک به ۷٫۹ درصد را میان زنان تهرانی نشان می‌دهد افزود: این پژوهش خشونت جنسی را نیز در حدود ۵٫۴ درصد برآورد کرده است. همچنین خشونت کل، میان زنان تهرانی ۵٫۵ درصد به شکل زیاد و خیلی زیاد اتفاق افتاده است.

این روان‌شناس با اشاره به اینکه خشونت جسمی در ایران به نسبت به بسیاری از کشورها ارقام بالایی را نشان نمی‌دهد توضیح داد: پژوهش‌ها میزان خشونت کلامی در کشور ترکیه را ۵۴ درصد، خشونت جسمی ۳۰ درصد و خشونت جنسی را ۶٫۳ درصد اعلام کرده‌اند. همچنین در پاکستان شیوع خشونت عاطفی ۸۱٫۸ ، جسمی ۵۶٫۳ و جنسی ۵۳٫۴ درصد برآورد شده است.

براتی سده با اشاره به اینکه برخی از زنان فکر می کنند خشونت یک مساله عادی در زندگیشان است، افزود: این آسیب گریبانگیر بسیاری از زنان ایرانی است. بسیاری فکر می کنند خشونت تنها شامل آسیب‌های جسمی می شود درحالیکه انواع خشونت جسمی، عاطفی و کلامی و روانی نیز در این دسته بندی قرار می گیرند.
وی با اشاره به اینکه در تهران شیوع خشونت بین ۲۵ تا ۴۰ درصد اعلام شده است تصریح کرد: براساس مطالعات اولیه خشونت عاطفی بین ۵۰ تا ۶۰ درصد در پایتخت رواج دارد. این در حالی است که در سوئیس یک پنجم زنان گزارش کرده‌اند که قربانی خشونت جسمی روانی در طول زندگی شده‌اند.

براتی سده با اشاره به اینکه پذیرش خشونت، تقصیر زنان نیست و ریشه فرهنگی دارد، اضافه کرد: این اتفاق درست نیست و زنان باید خشونت را اعلام کنند و دستگاه های متولی که پیگیر خشونت هستد نیز باید به دنبال احقاق حقوق این زنان باشند. از سوی دیگر زنان در یک وضعیت متناقض قرار گرفته اند از یک طرف جنبه های فرهنگی باعث شده خیلی از زنان تمایل نداشته باشند زندگیشان از هم بپاشد به همین دلیل سطح بالایی از خشونت را تحمل می کنند اما از طرف دیگر شرایط روز و رسانه ها و فضای مجازی هم اعلام می کنند که آنان نباید سکوت کنند.