۱۳۹۴ شهریور ۶, جمعه

دادستان پیش از این هدایت را تهدید کرده بود: آن قدر در زندان می‌مانی تا مو‌هایت مثل دندان‌هایت سفید شود


کلمه – گروه خبر: حکم دو سال حبس دیگر در حالی به بهاره هدایت ابلاغ شد، که پس از پیگیری های فراوان، این فعال دانشجویی سبز با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی حکم آزادی خود را پس از ۵ سال نیم حبس دریافت کرد.
بهاره هدایت، فعال دانشجویی محبوس در بند زنان زندان اوین که از دی ماه ۱۳۸۸ در زندان به سر می‌برد، با درخواست دادستان برای اجرای حکم دو سال حبس تعلیقی مربوط به سال ۱۳۸۵ در حالی برای دو سال دیگر در زندان ماندنی شد که وی و خانواده اش طبق گفته ی مسئولان قضایی منتظر آزادی وی بودند.
تبدیل حکم تعلیق در پرونده به حبس تعزیری تنها مورد استثنا شدن این زندانی سیاسی از دیگر زندانیان نبود. عدم اجرای دستور صریح رهبری برای بخشیده شدن اتهام “توهین به رهبری” در پرونده ی بهاره هدایت نیز روند ادامه ی حبس وی را تبعیض آمیز و همراه با دخالت های شخصی کرده است.
امین احمدیان، همسر بهاره هدایت درباره ی دلیل درخواست عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران از قاضی پرونده برای اجرای حکم تعلیقی مربوط به سال ۱۳۸۵ به یورونیوز می‌گوید: «صدور حکم دو سال حبس به اتهام توهین به رهبری در تمامی پرونده‌های [مربوط به متهمان سیاسی-عقیدتی] سال ۱۳۸۸ بخشیده شد. متاسفانه این مورد برای پرونده بهاره اعمال نشد. در رابطه با پرونده ۱۳۸۵ که اکنون حکمش اجرا می‌شود نیز در‌‌ همان سال شصت- هفتاد تن بازداشت شدند و برای حدود ۱۰ یا ۱۲ متهم حکم صادر شد که تعدادی از احکام نیز تعزیری بود با این حال آن احکام اجرا نشد. در مورد فقط بهاره این اتفاق افتاد. همین طور مسائلی در طول این شش گذشته بوده از جمله موضوع ملاقات‌های حضوری که سالی یکی دوبار بیشتر داده نشد، ممنوع الملاقات شدن و فشارهایی که روی من و خانواده‌اش بوده است.»
تهدید دادستان پس از آنکه هدایت درخواست عفو نکرد: در زندان باقی می‌مانی تا مو‌هایت مثل دندان‌هایت سفید شود
وی در ادامه می‌افزاید: «در اینجا شائبه به اجرا گذاشتن اراده شخصی دادستان مطرح می‌شود. دادستان از‌‌ همان سال ۱۳۸۸ هشت – نه بار به بهاره مراجعه کرده بود و از وی خواسته بود تا درخواست عفو بنویسد و در دادگاه‌های عمومی که به صورت نمایش‌های تلویزیونی بودند شرکت کند، ولی بهاره مخالفت کرده بود و حاضر به انجام آن نشد. بهاره در این سال‌ها مقاومت کرد.‌‌ همان موقع هم تهدید شد که این حکم تعلیقی اجرا می‌شود و در زندان نگهش خواهند داشت. دادستان به او گفته بود که آن قدر در زندان باقی می‌ماند تا مو‌هایش مثل دندان‌هایش سفید شود. متاسفانه اکنون‌‌ همان اراده حاکم است.»
آقای احمدیان در تهران بر تخلف دستگاه قضایی تاکید می‌کند و می‌گوید: «من فکر می‌کنم درخصوص پرونده بهاره تخلفاتی محرز روی داده است. حاضر هستیم دادگاهی از قضات بی‌طرف این پرونده را بررسی کنند، هر حکمی که صادر شود را حتی اگر رای به عدم تخلف باشد، می‌پذیریم.»
همسر بهاره هدایت با اشاره به اینکه آخرین ملاقات با وی روز یکشنبه و به صورت کابینی صورت گرفته می‌گوید: «همان روز بهاره این موضوع را با من در میان گذاشت. من بیست و یکم مرداد از شعبه ۵۴ دادگاه انقلاب حکم آزادی او را گرفتم و این حکم به زندان اوین ابلاغ شد. حکمی که بعد به ایشان ابلاغ شده به تاریخ بیست و هفتم صادر شده است. این یک هفته‌ای که بدون هیچ قرار قانونی یا حکمی او در زندان بوده، تخلف محض است. قاضی پس از حکم آزادی، به لحاظ حقوقی هیچ مسوولیتی برای ورود به پرونده ندارد. در این صورت پرونده خاتمه یافته است. من این مساله را با قاضی شعبه ۲۸ در میان گذاشتم ولی متاسفانه رسیدگی نشد.» آقای احمدیان در ادامه تاکید می‌کند: «با هر خوانشی از قانون، اجرای این حکم دو سال حبس تعلیقی قابل پذیرش نیست.»
یوسف مولایی، وکیل پایه یک دادگستری در تهران که وکالت خانم هدایت را برعهده دارد پیش‌تر در گفتگو با ایسنا از اعمال ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی درباره پرونده موکل خود اظهار امیدواری کرده بود.
آقای مولایی به یوروز نیوز در پاسخ به زندانی بودن موکلش در فاصله صدور حکم آزادی و به اجرا درآمدن حکم دو سال حبس تعلیقی بر این باور است که: «ما باید به آینده نگاه کنیم و امیدوار باشیم که مشکلات ایشان حل شود؛ اینکه بگوییم اشکالات قانونی وجود دارد و فرد مدتی را بدون توجیه قانونی در زندان سپری کرده، این‌ها بحث‌هایی است که به لحاظ حقوقی همیشه می‌شود داشت ولی در مورد اعمال ماده ۱۳۴ چنانچه دادگاه صادرکننده حکم آن را اعمال نکند، مجازاتی که متهم متحمل می‌شود قانونی است زیرا تا زمانی که حکم تازه‌ای صادر نشود اجرای احکام الزام به اجرای قانون قبلی دارد.»
همسر این فعال جنبش دانشجویی درخصوص این سخن آقای مولایی می‌گوید: «آنچه دکتر مولایی می‌گوید درست است ولی چنانچه اشاره کردم ما از شعبه صادرکننده حکم نهایی، حکم تبدیل هشت سال حبس به پنج سال و نیم را گرفتیم. طبق این حکم ۳۰ خرداد می‌بایست که تاریخ آزادی ایشان باشد. این مساله را ما از مدت‌ها قبل پیگیری می‌کردیم که مرتب تعلل و کارشکنی می‌شد. سرانجام حکم آزادی پس از حدود شش سال صادر شد.»
وی خاطرنشان می‌کند: «حکم تعلیقی باید در سال ۱۳۸۸ اجرایی می‌شد یا در ‌‌نهایت با اغماض، در طول اجرای حکم باید در نظر گرفته می‌شد.»
وکیل مدافع بهاره هدایت در رابطه با ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی می‌گوید: «به طور کلی از نظر من، وقتی قانونی تصویب می‌شود این قانون باید به صورت خودکار برای تمامی کسانی که مشمول شوند به اجرا گذاشته شود. به هر حال دستگاه قضائی روال کار خود را دارد و ما نمی‌توانیم در آن دخالت کنیم.»
بر اساس ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی در جرائم موجب تعزیر، هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم نباشد، دادگاه برای هر یک از آن جرائم حداکثر مجازات مقرر را حکم می‌کند و هرگاه جرائم ارتکابی بیش از سه جرم باشد، مجازات هر یک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به اینکه از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند، تعیین می‌کند. در هر یک از موارد فوق فقط مجازات اشد قابل اجراء است و اگر مجازات اشد به یکی از علل قانونی تقلیل یابد یا تبدیل یا غیرقابل اجرا شود، مجازات اشد بعدی اجرا می‌شود. اگر کسی بیش از سه جرم مرتکب نشده باشد، دادگاه برای هر یک از جرایم حداکثر مجازات را در نظر گرفته و مجازات اشد را اعمال می‌کنند.
آقای مولایی ضمن اشاره به پرونده بهاره هدایت و ایرادهایی که همسر وی مطرح می‌کند می‌گوید: «در صورتی که حقی تضییع شود باید متهم اجازه داشته باشد تا درخواست احقاق حق کند و با کسانی که مسبب آن بوده‌اند برخورد شود ولی ما در ایران چنین وضعی را نداریم که بتوانیم دستگاه قضائی را مقصر تعریف کنیم.»
این وکیل دادگستری یادآور شد که: «پرونده به جریان افتاده است و باید به دادگاه برسد. درخواست هم از طریق موکل صورت گرفته و اقدام قانونی به دست وکیل نبوده است. تمام این مسیر را پرونده خودش طی می‌کند و برای اعمال ماده ۱۳۴ به آن صورت‌ها ما اختیاری نداریم و نیازی به اقدام وکیل نیست.»
ابراهیم یزدی: جای بهاره در زندان نیست
ابلاغ دو سال حکم دیگر به بهاره هدایت در شبکه های اجتماعی و فعالان سیاسی و مدنی واکنش هایی در پی داشت. در همین باره ابراهیم یزدی دبیرکل نهضت آزادی ایران از ادامه حبس بهاره هدایت انتقاد کرده و نوشته است: “در این سالها هر چه از مقالات و مطالب وی خوانده ام من را به آینده نسل جوان این مملکت امیدوار کرده است، امیدوارم مسوولین نیز یکبار با تعمق این نوشته ها را بخوانند تا ببینند که جای نویسنده این مطالب نه تنها در زندان نیست که وی باید به عنوان الگو به نسل جدید و جوانان ما معرفی شود.”
آنها که آرمان های حقوق بشری در سر دارند و خودشان قربانیان نقض حقوق بشرند
همچنین مسعود باستانی، روزنامه نگاری که به تازگی از زندان رجایی شهر آزاد شده در صفحه اینستاگرام خود خطاب به بهاره هدایت نوشته است:
“می دانم که زندگی در زندان سخت است و تحمل تبعیض های ظالمانه از آن سخت تر! اما چاره چیست؟ همه ما را به زندان بردند چون خواهان رفع تبعیض و فساد بودیم، اتهام براندازی و ضد انقلابی زدند، در صورتی که دلسوزترین شهروندان این سرزمین را در زندان ها دیده ایم. آنانی که از صلح و دموکراسی دفاع می کنند و حتی امروز هم از آبروی خویش برای حمایت از توافق هسته ای مایه می گذارند. زنان و مردانی شبیه تو که آرمان های حقوق بشری در سر دارند و خودشان قربانیان نقض حقوق بشرند.”
وی در بخشی دیگر از نوشته ی خود یادآور شده است: تو برای آرمان ها و رویاهایت که بین همه ما مشترک است، محبوس شدی و گویا قرعه هم به نامت افتاده که علاوه بر زندان باید تبعیض و رفتار های خودسرانه را هم تحمل کنی.! دو سال دیگر اضافه می کنند و راضی نمی شوند تا تو بتوانی لحظاتی طعم آزادی و زندگی را بچسی! اما نمی دانند که آنها فقط جسمت را زندانی کرده اند و همانطور که خودت نوشتی جسمت به اجرای احکام رفت، ولی روحت آزاد است و رویایت آزادگی…
رفیق عزیز، رویا هایت کوچک نیستند و می گویند یکی از خصلت های «بهار» این است که وقتی به کاری مشغول می شود تا آن را به حد کمال نرساند، دست نمی کشد. او همانند اسمش برف ها را آب می کند و تا درختان شکوفه ندهند، دست بردار نیست. حالا هم گویا بر سر آرمان ها و رویا هایت چنان ایستاده ای که نمی گذراند از قفس رها شوی. بالاخره می آیی، دیر تر و خسته تر….

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر