عزیز مجیدزاده نوکیش مسیحی در نزدیکی شهر کرج دستگیر شده و پس از گذشت ۴۰ روز همچنان در بازداشت به سر می‌برد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ماده ۱۸، گزارشها حاکی است که در نیمروز ۱۱ اسفند ۱۳۹۶، برابر با ۲ مارس ۲۰۱۸ هنگامی که این نوکیش مسیحی در کارگاهی که محل کار دوستان او بود حضور داشت، ماموران امنیتی با هجوم به این کارگاه اقدام به دستگیری او و سایر دوستانش کردند.
پس از بازجویی‌های ابتدایی، بیشتر افرادی که در آن محل دستگیر شده بودند آزاد شدند ولی عزیز مجیدزاده همچنان در بازداشت به سر می‌برد. از محل بازداشت وی تا کنون خبری در دست نیست. این نوکیش مسیحی ۵۴ ساله و ساکن تهران است. او متاهل و دارای دو فرزند است.مأموران امنیتی ضمن دستگیری حدود ۲۰ شهروند مسیحی حاضر، برخی وسایل شخصی ایشان از جمله تلفن همراه و لپتاپ را نیز ضبط کردند.
دستگیری‌های خودسرانه و صدور احکام ناعادلانه علیه مسیحیان ایرانی به صرف داشتن باورهای خود و شرکت در مراسم نیایشی در کلیساهای خانگی موضوع هشدار چندی پیش چهار کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد به جمهوری اسلامی بوده است.
این کارشناسان مستقل همچنین تاکید کردند، اقلیتهای مسیحی در ایران با تبعیض شدید مواجه هستند، به ویژه آنها که به مسیحیت تغییر دین داده‌اند.
علیرغم ادعاهای دولت حسن روحانی و تاکید وی بر حقوق شهروندی، همچنان رویکرد امنیتی، بازداشت‌های خودسرانه، سرکوب و فشار بر مسیحیان فارسی‌زبان ادامه دارد و در سال گذشته نیز شاهد موج جدید خشونت و احکام سنگین زندان علیه مسیحیان ایران بوده‌ایم.
این در حالی است که حسن روحانی در شعارهای خود، پیش از روی کار آمدن دولت و پس از تشکیل دولت بارها بر رعایت حقوق شهروندی تاکید داشته و در همین راستا منشوری نیز تحت عنوان “منشور حقوق شهروندی” منتشر کرده است، اما با این حال این شعارها تاکنون تنها در حد شعار مانده است!
ماده‌ی ۱۰ منشور حقوق شهروندی در این باره می‌گوید: “توهین، تحقیر یا ایجاد تنفر نسبت به قومیت‌ها و پیروان ادیان و مذاهب و گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی، ممنوع است.”
در ماده‌ی ۹۹ این منشور نیز آمده است: “شهروندان حق دارند از امکانات لازم برای مشارکت در حیات فرهنگی خود و همراهی با دیگر شهروندان ازجمله در تأسیس تشکل‌ها، انجمن‌ها، برپایی آیین‌های دینی و قومی و آداب و رسوم فرهنگی با رعایت قوانین برخوردار باشند.
اصل بیست و ششم قانون اساسی به صراحت بر آزادی فعالیت اقلیتهای دینی تاکید شده و در این اصل آمده است: “احزاب، جمعیتها، انجمن‌های سیاسی و صنفی و انجمن‌های اسلامی یا اقلیتهای دینی شناخته‌شده آزادند، مشروط به این که اصول استقلال، آزادی، وحدت ملی، موازین اسلامی و اساس جمهوری اسلامی را نقض نکنند. هیچ‌کس را نمی‌توان از شرکت در آنها منع کرد یا به شرکت در یکی از آنها مجبور ساخت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر